“จิตที่ส่งออกนอก เป็นสมุทัย
ผลอันเกิดจากจิตที่ส่งออกนอก เป็นทุกข์
จิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นมรรค
ผลอันเกิดจากจิตเ็ห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นนิโรธ”
ผลอันเกิดจากจิตที่ส่งออกนอก เป็นทุกข์
จิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นมรรค
ผลอันเกิดจากจิตเ็ห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นนิโรธ”
อนึ่ง ตามสภาพที่แท้จริงของจิต ย่อมส่งออกนอกเพื่อรับอารมณ์นั้น ๆ โดยธรรมชาติของมันเอง ก็แต่ว่าถ้าจิตส่งออกนอก ได้รับอารมณ์แล้ว จิตเกิดหวั่นไหวหรือเกิดกระเพื่อมไปตามอารมณ์นั้น เป็นสมุทัย
ผลอันเกิดจากจิตหวั่นไหวหรือกระเพื่อมไปตามอารมณ์นั้น ๆ เป็นทุกข์
ถ้าจิตส่งออกนอกได้รับอารมณ์แล้วแต่ไม่หวั่นไหวหรือไม่กระเพื่อมไปตามอารมณ์นั้น ๆ มีสติอยู่อย่างสมบูรณ์ เป็นมรรค
ผลอันเกิดจากจิตไม่หวั่นไหวหรือไม่กระเพื่อม เพราะมีสติอยู่อย่างสมบูรณ์ เป็นนิโรธ
พระอริยเจ้าทั้งหลายมีจิตไม่ส่งออกนอก จิตไม่หวั่นไหว จิตไม่กระเพื่อม เป็นวิหารธรรม
จบอริยสัจจ์ ๔
จากหนังสือ “วิถีแห่งความรู้แจ้ง (ฉบับรวมเล่ม)”
พระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
พระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
ดาวโหลดอ่านหนังสือได้ที่นี่ค่ะ
http://www.dhamma.com/
ฟังเสียงอ่านอริยสัจจ์แห่งจิตของ
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล ได้ที่นี่
http://www.youtube.com/watch?v=G5nXTTzBaX4
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล ได้ที่นี่
http://www.youtube.com/watch?v=G5nXTTzBaX4
(เสียงอ่านโดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล)
วิถีธรรมะ DhammaWay 